Mesnevi


  • Mesnevi, Divan edebiyatında en önemli nazım şekillerinden biridir. Genellikle her beyitte iki dize bulunur ve bu türdeki şiirler didaktik bir nitelik taşır.

  • Mesnevi, uzun manzum eserlerde anlatıcı olarak kullanılır ve genellikle aşk, tasavvuf, kahramanlık, savaş, ahlaki, dini veya felsefi konuları işler.

  • En bilinen mesnevi eseri, Mevlânâ'nın "Mesnevi" adlı eseridir. Bu eser, tasavvufî düşüncelerle birlikte halkı eğitici ve bilgilendirici bir şekilde anlatmak amacı güder. Mesnevi, 6 ciltlik büyük bir eserdir ve her biri anlam derinliğiyle doludur.

  • Fars edebiyatından alınan bir nazım biçimidir.

  • Her beyit kendi arasında uyaklıdır. “aa / bb / cc / dd…”

  • Divan edebiyatının en uzun nazım biçimidir. Hikâye ve romanın işlevini görür.

  • Aruzun kısa kalıplanyla yazılır.

  • Beyitler arasında anlamca bir bütünlük vardır.

  • Bir şairin beş mesneviden oluşan eserler bütününe “hamse” denir. Edebiyatımızda “Ali Şir Nevai, Taşlıcalı Yahya, Nevizade Atayi” hamse sahibi şairlerdir.

  • Edebiyatımızda ilk mesnevi Yusuf Has Hacip’in “Kutadgu Bilig‘ adlı eseridir. Eser, aruzun kullanıldığı ilk eserdir.

Türk Edebiyatının Önemli Mesnevileri:

  • Kutadgu Bilig (Yusuf Has Hacip)

  • İskendername (Ahmedi)

  • Vesilet-ün Necat (Süleyman Çelebi)

  • Harnârne (Şeyhi)

  • Leyla vü Mecnun (Fuzuli)

  • Hüsrev-ü Şirin (Şeyhi)

  • Hüsn-ü Aşk (Şeyh Galip)

  • Mantık-ut Tayr (Gülşehri)

  • Hayriyye (Nabî)