Terci-i Bent

• Terci-i bent, Divan edebiyatında terkib-i bent türüne benzer bir nazım şeklidir. Bu türde, her bentte bir beyit tekrarlanır. Bu tekrar, şiire bir ritim ve anlam bütünlüğü kazandırır. Şair, tekrar eden beyitte işlediği temayı vurgular ve şiir boyunca anlamın derinleşmesini sağlar.

• Terci-i bentler, anlam zenginliği ve melodik yapıları ile dikkat çeker.

• Daha çok Allah’ın varlığı, birliği, kâinatın sonsuzluğu gibi konular işlenir. Beyitin tekrarı, şairin duygusal yoğunluğunu ifade etmesini sağlar. Terci-i bent, şairin anlatmak istediği duyguyu sürekli bir tekrar aracılığıyla pekiştirdiği etkili bir nazım şeklidir.

• Vasıta beyitlerinin üstündeki beyitlere “terci-hâne” adı verilir.

• Bentlerden oluşmuş bir nazım şeklidir. Bentlerin sayısı 5 ile 12 arasındadır. Her bent 4 ile 10 arasında beyitten oluşur. Bentlerin kafiye düzeni gazeldeki gibidir.

• Her bentin sonunda “vasıta beyti” adı verilen bir beyit bulunur, bu beyit hiç değişmez; eğer değişirse terkib-i bent olur.

• Aruzla yazılır.

• En önemli terci-i bent sanatçıları: Ziya Paşa ve Şeyh Galip‘tir.